pert to broome and back

Vandaag na bijna een slapeloze nacht ben ik op groepsreis vertrokken. Rond half 6 stond ik op maakte alles klaar en wandelde naar het oppikpunt. Hier leerde ik al onmiddelijk andere mensen kennen. Onze gids heet Duffman en hij lijkt wel een coole tourgids. Met een volle bus reden we naar onze bestemming The pinacle dessert. Geweldig om al deze grote stenen te zien. Het was er al verschrikkelijk warm en al zwetend mochten we er vrij rondlopen. Vervolgens reden we verder stopten bij Jurien bay en gleden met boards de zandduinen af. Sommige van ons sprongen in het water en opeens zagen we een vin boven het water uit komen. Elma een noors meisje liep al het water uit, bleek het om een dolfijn te gaan. Vervolgens reden we een heel stuk verder stopte ergens in een klein stadje voor drank en snacks te kopen en reden door naar Horrock het plaatsje waar we zouden overnachten. We liepen er over het strand en keken naar de zonsondergang. Het gaat een toffe reis worden denk ik want de groep en de tourleider vallen reuze mee. Alleen kregen we te horen dat we de volgende dag om 4u30 moeten opstaan,...!

Dus om half5 opgestaan en nog wat slaapdronken ontbeten en stipt om half 6 reden we met de bus naar onze eerste bestemming vandaag Kalbarri park. We wandelde er over rotsen en tussen kloven. We dronken er zelfs water uit de rotsen en dit smaakte veel beter dan het water uit de plastic flessen. Vervolgens bezochten we Nature windows en Z bend gorge. Het was er alweer zeer warm ongeveer 40 graden en toen we terug van de wandeling kwamen konden we koude sinaasappel en appel eten. Terug in de bus naar de volgende plaats Shark bay. We stopte aan schell beach en konden hier een uur zwemmen. Het water was lekker warm en helder. Vanavond sliepen we in yha hostel en hadden er zelfs een zwembad. We zwommen en dronken erin. Het was weer een gezellige avond.

De volgende dag mochten we lekker uitslapen tot 5 uur. We reden vandaag naar het plaatsje Monkey Mia, dit is zo bekend omwille van de dolfijnen die er iedere dag komen om gevoerd te worden. Eenmaal daar aangekomen zagen we onmiddelijk de wilde dolfijnen. Een paar van ons werden uitgekozen om hun te voeren. Hierna reden we naar 2 uitkijkpunten Litle lagoon en Eagle bluff. Van hieruit zagen we zelfs enkele haaien. Maar goed dat Duffy de gids ze aanwees anders had ik gedacht dat het stenen in het water waren. Na de lunch bezochten we de stromalites Steenoude rotsen in het water. Je mocht ze niet aanraken, maar Barry een jongen van onze groep verloor zijn hoed en Duffy moest het water in en liep over de stenen voor de hoed terug te halen. Ik heb meer fotos van de reddingsactie dan van de stenen. Terug in de bus speelden we een filmquizz en stopten we bij een bord met de naam Tropic of capricorn op, steenbokskeerkring. We zijn nu officieel terug in het tropische gedeelte van Australie. In de hostel aangekomen aten we hamburgers met groenten, speelde pingpong en doken met enkele van ons het zwembad in.

Maandag 4 februari was echt de beste dag tot nu toe van de hele Austalie reis. We stonden om 6 uur op en vertrokken met een gedeelte van de groep op een dagtrip om te gaan snorkelen. De eerste stop zagen we al prachtig koraal en kleurrijke vissen, maar de tweede stop was toch de meest speciale stop. We zwommen er met enorme Manta rays. Een soort roggen van 3 a 4 meter groot. We moestten supersnel zwemmen en de begeleiding volgen. Die beesten zijn zo groot en hebben een heel grote mond maar zijn ongevaarlijk. Het was eng als ze heel kort bij je kwamen met de mond geopend. Het leek wal alsof ze je konden inslikken. De volgende stop was om let een walvishaai te zwemmen. Reusachtige gespikkelde haaien van ongeveer 7 meter groot. In het begin leek het eng maar die beesten zwemmen zo rustig door het water dat ik er zelf ook heel rustig van werd. Onvergetelijk. Na het snorkelen pikten we de rest van de groep op en reden verder naar exmouth waar we zouden overnachten. We hadden er zelfs weer een zwembad.

De volgende dag gingen we weer snorkelen en het was er wonderbaarlijk mooi. We zagen er haaien en schildpadden,.... Op een gegeven moment was Duffy op ons aan het zwaaien en zwommen we terug want we dachten dat we naar de volgende bestemming zouden gaan. Bleek dat ze juist een tijgerhaai in het water hadden gezien, heel kort bij het strand. Op de volgende bestemming gingen alleen Adrian, Audrey, kimberly en ik snorkelen. Maar toen we al ver waren zag ik opeens weer een grote haai en besloten we toch terug naar het strand te zwemmen. We zwommen bijna als olympische kampioenen naar het strand zo snel zwommen we.... Onderweg stopten we nog bij een vuurtoren de Vlaming lighthouse. S'avonds na het eten ben ik mijn bed ingekropen ik had barstende hoofdpijn.

Woensdag 6 februari reden we 7,5 uur naar Karijini national park. Onze eerste stop was bij een tankstation met een groot beeld van een walvishaai. We stopten ook bij een soort zebrapad gebruikt voor vliegtuigen van the flying doktors. Maakte papieren vliegtuigjes en hielden een wedstrijd voor welk vliegtuigje het verst zou vliegen. We deden ook nog een Quizz, stopte in een stadje Tom price at er 2 ijsjes, Andrea van de groep at er zelfs 3 en reden het nationaal park in. Eenmaal aangekomen op de camping namen we onze swags voor buiten te slapen. We deden een verwelkomings ritueel met stenen en maakte het eten klaar.We keken naar een prachtige sterrenhemel en rond 23 uur kroop ik mijn swag in om rond half 1 mijn bed in de tent in te kruipen. Veel te veel muggen hier om buiten te slapen.

De volgende morgen stond ik om 6 uur ontbeet en maakte mijn lunchpakket klaar want vandaag deden we een dagtocht door het park. We begonnen onze wandeling aan Dale gorge en liepen stijl naar beneden over rotsen. Langs het water wandelde we tot bij een waterpoel en sprongen hier in om af te koelen. Het was er zo mooi en het water was perfect van temperatuur. Bij de tweede stop waren we bij een ander waterpoel, zwommen er en het grappige was toen de vissen aan onze voeten zaten te bijten. Het kietelde en was grappig om te zien. Terug aan de bus reden we door de harde regen en het onweer terug naar de caming. Er waren zelfs een paar mensen die zich douchte in de regen. Na de regen zagen we een prachtige regenboog.

Vrijdag 8 februari. Die dag zal ik niet snel vergeten. We begonnen weer aan een dagtocht om naar verschillende gorges te gaan. Maar omdat het de dag voordien hard had geregend was het waterpeil er veel hoger dan normaal. We kropen er over rotsen, zwommen er door het water zagen een prachtig uitzicht en moesten ons op een gegeven moment zelfs vasthouden aan een reling. Bij het terugwandelen liepen we over smalle richels en over 1 van hun ben ik uitgegleden en viel 2 meter naar onder recht met mijn rug op een rots. Wat een slag,... ik durfde eerst niet te bewegen uit angst dat ik misschien mijn rug had gebroken. Adrian en Duffy waren binnen enkele seconden bij me en duffy bleef zo rustig met me praten en vroeg of ik mijn benen kon bewegen. Ik zag de angst in zijn ogen maar ben hem zo dankbaar dat hij zo rustig met me bleef praten. Ik bewoog mijn voeten en begon te lachen zo gelukkig was ik. Ik stond een paar minuten later recht en stond te shaken op mn benen. We lipen rustig verder en een paar andere hielpen me om verder te wandelen en droegen zelfs mijn rugzak met water in. Terug boven kreeg ik ijs voor mijn arm en reden we met de bus naar de 2de gorde. Hier heb ik gewoon meegawandeld. Het deed wel pijn maar het water daar doet wonderen. Ik was zo stijf en mn rug deed pijn maar ik dacht beter bewegen dan stil zitten want dan gaat het pas echt pijn doen. Terug aan de kampeerplaats aten we wat en wandelde we naar de laatste bestemmingen. Ik wilde graag mee en besloot de laatste plaatsen ook te bezichtigen. We zwommen tot aan een waterval kropen hier 10 tallen meters omhoog en genoten van het uitzicht. Bij het naar onder gaan was ik echt bang om weer te vallen maar met de hulp van een paar mensen die bij me bleven haalde ik het. We hadden echt een supergroep. De laatste plaats noemde ze Olympic pool en hier zwommen we 150 meter naar een prachtig uitzicht. Terug in de kampplaats maakte we eten klaar en aten puree en stoofpot, overheerlijk. S'avonds heb ik nog wat met enkele gepraat en ze konden niet geloven hoeveel geluk ik had gehad want de rots waar ik op viel was plat maar de rotsen rond me niet,... Maar niet teveel aan denken.

De volgende dag toen ik opstond voelde ik me een bomma van 80 jaar. WE moesten een paar uur in de bus zitten en reden naar Pardoo catlestation. In de bus zitten en ofroad rijden deed me geen goed. Rond half 2 kwamen we aan op onze bestemming en zwommen er in het zwembad. Lang leve het water want dat helpte echt tegen de stijfheid en de pijn in mijn rug. Er was zelfs een koe genaamd Baby waar we fotos mee namen. De koe draagde zelfs mijn pet. Daarom mss dat ik mijn pet de dag erna vergat. Ik hoop dat de koe er heel gelukkig mee is. S'avonds aten we barbecue en Duffy liet een vuurshow zien met een stok. Enkele andere van de groep probeerde het ook maar ik pastte. Heb al geluk gehad bij mijn val, ik ging nu niet proberen om met een stok te zwaaien en mezelf in brand te gaan steken. Na dit alles maakte we een kampvuur en doken zelfs met enkele terug het water in kleren en al. Het was een superdag!

Vandaag rijden we naar onze verste bestemming Broome voora leer we terugrijden naar Perth. We stopten aan 80 miles beach en verzamelde hier prachtige schelpen. Het was verboden om ze mee te nemen maar ik heb het toch gedaan. Veel te mooi om te laten liggen. Enkele uren later reden we Broome in, namen afscheid van Kim op de luchthaven en reden naar een plaats met rotsen en pootafdrukken van dinosaurussen. Alek liet ze me zien maar vond het meer op gaten in rotsen lijken. Eenmaal in de hostel aangekomen bleken ze maar plaats te hebben voor 4 personen. De rest moest naar een andere hostel. Als we wilde blijven moesten we extra betalen,... Na heel wat geregel van Duffy konden we dan toch gelukkig allemaal in dezelfde hostel blijven. Na dit alles sprong ik het zwembad in en even later vertrokken we naar de winkel. Samen met Andrea en Steff heb ik er nog op een soort mini draaimolen gezeten. Gelachen dat we hebben. Opeens stond de security er, die kon er minder mee lachen. Andrea legde uit dat we ervoor betaald hadden dus konden we erop rijden. Terug in de hostel begon Duffy aan het eten en om hem te bedanken gaven we hem een short met cupcakes op en roze bolletjes. We kregen eerst een kaasshotel. Vervolgens kangoeroevleee en groenten en als dessert ijs en cheesecake. We hebben tot laat zitten praten, het was weer eens super geweest.

De volgende dag was een vrije dag en eerst zijn we naar het strand geweest. Ik hoopte af te koelen in het water maar helaas het water was zo warm het leek of ik in een bad stapte. Na een paar uur op het strand wandelde we terug naar de hostel sprongen daar het zwembad in en vervolgens douchte ik. Vervolgens ben ik met Patriek, andrea, Adrian, steph, michealla naar de stad gegaan voor iets te eten. We kwamen aan bij een klein restaurant en wilde bestellen vertelde ze dat de keuken gesloten was, ze serveerde niet meer,... We konden er wel broodjes bestellen als we ze zelf afhaalde. We gingen akkoord omdat we zo een honger hadden maar het wasz echt niet normaal,... Adrian ging zelfs ketchup halen voor hamzelf en iemand anders en vertelde toen dat hij na het eten terug moest gaan en 40 cent extra moest betalen. Ik was bijna op zoek gegaan naar de camera omdat ik echt dacht dat ze me voor de gek aan het houden waren. Vervolgens gingen we naar de mc donalds voor dessert softijs voor 30 cent ik at er 2, dit is het goeiekoopste wat je in heel australie kunt kopen. Terug aan de hostel heb ik met mama gebeld. Vervolgens naar een prachtige zonsondergang zitten kijken en vervolgens heb ik de hele avond met 2 toffe ierse mensen zitten praten.

De volgende stonden we om 5 uur op en begonnen aan de lange terugweg naar Perth. We stopte enkele keren voor een toiletstop maar voor de rest reden we de hele dag. We sliepen er bij Auski roadhouse en sliepen er in swags. we hebben tot laat zitten praten want het was te licht en er was te veel geluid van alle generators. Rond 2 uur lag ik in mijn swag met een prachtige sterrenhemel boven me.

Vandaag is de hele laatste dag van onze tour en weer brachten we het merendaal van de dag door in de bus. we stopte aan een oud catlestation met oude bedden en kamers echt geweldig om te zien. We reden eerst naar een klein stadje waar we drinken en snacks konden kopen en reden verder naar een meer waar we konden zwemmen. Niet dat er veel te zwemmen was want het was modderig en je kon het meer overlopen. Supergrappig om te zien. Na het eten van lasagna en salade keken we naar de film wolf creek over een man die backpackers vermoordt en gingen hierna slapen.

De laatste dag. We reden de hele tijd door en stopten voor ongeveer een half uur in het stadje New nocia met allemaal oude katholieke gebouwen. Mooi om te zien. Vervolgens reden we richting perth en werden we 1 voor 1 afgezet aan onze hostels en spraken met enkele af om rond 8 uur iets te gaan eten. Na het eten gingen we naar een soort festival terrein praatte wat en dronken wat en namen afscheid van elkaar. Met enkele andere ben ik nog in een soort cafe wat gaan dansen maar alles gaat hiet zo vroeg toe. Rond iets na 1 was ik terug in de hostel. Het was een geweldige trip om nooit meer te vergeten.