Agnes water/ town of 1770

Wat een superklein dorpje. Ik werd opgepikt door een busje van mijn nieuwe hostel

. Want mijn nieuwe hostel ligt 2 km van het centrum af. Het is er superstil. Ik leerde er terug nieuwe mensen kennen en kwam ook oude bekenden tegen waaronder Sabine en het toffe zweedse koppel. S'middags ben ik met een brits meisje het dorpje gaan verkennen. Het begon plots heel hard te regenen. We zijn ons iets gaan eten en hoopte dat de regen zou stoppen maar helaas. We besloten dan maar terug te gaan naar ons hostel maar de bus kwam pas binnen 2 uur. We liepen langs een surfwinkel en een man die er werkt heeft ons een lift gegeven. S'avonds hebben we pasta gemaakt en hebben we wat gepraat. Morgen heb ik dan mijn eerste surfles, spannend.

Vandaag om 10 uur werd ik opgepikt aan mijn hostel door een supergekke man. Hij gaat ons de surfles geven. We pikten nog enkele andere op en reden dan naar de zee. We moesten eerst nog een stukje wandelen en een surfboard is best zwaar om te dragen. Eerst oefende we op het strand en dan mochten we het water in. Eerst oefende we op het peddelen en toen mochten we proberen een golf te pakken en op ons surfboard te staan. Dit is echt moeilijk. Er waren ook enkele rotsen, maar de leraar zij dat de golven de andere kant op gingen en dat er geen gevaar was. Opeens zag ik een goeie golf ik peddelde probeerde recht te staan maar zat op mijn knieen en de golf nam me mee. Ik ging keihard en raad eens welke kant op,...? Inderdaad recht op de rotsen af. Het leek allemaal in slowmotion te gaan. Op het laatste moment probeerde ik nog het board voor me te zetten maar door de kracht van de volgende golf vloog mijn board over de rotsen en trok me mee. Ik probeerde me nog tegen te houden met mijn been en hand. Een andere jongen heeft me dan geholpen van de rotsen weg te komen en daar stond ik dan op het strand mn hele rechterbeen vol bloed en het bloed liep vanuit mijn rechterhand. Ik probeerde het wat weg te spoelen in het water. De surfleraar gaf me wat ontsmettingsmiddel en wou dat ik terug ging surfen. Ik verklaarde hem voor gek, niet met die rotsen en niet zolang ik aan het bloeden was. De jongen die me geholpen had is de hele tijd bij me gebleven en we hebben wat gepraat. Bleek dat hij ook van Belgie was van Wallonie. Hij woont nu al twee jaar in Mexico. Na de les nam de leraar me naar zijn huis en gaf me Klei voor op mn wonden te doen. Blijkbaar is hij in de buurt een soort beroemdheid en is hij de kleikoning. Toen ik terug in de hostel was heb ik de klei toch maar afgespoeld en alles goed ontsmet.

S'middags ben ik terug naar het dorpje gegaan en zag ik het strand waardat de andere surfschool zijn lessen geeft en wat bleek. Er was geen rots te zien. S'avonds heb ik wat met een sloveens koppel gepraat het werd een gezellige avond.

De volgende dag ging ik mijn scooteroo doen. Hier keek ik enorm naar uit op een echte chopper bike rijden. Spannend,... ze zijn wel lichtjes aangepast ze gaan maar tot 80 km per uur en er zijn geen versnellingen het enige dat je moet doen is gas geven en remmen met je rempedaal aan je rechtervoet. Ik was toch ook wel wat bang want juist met mijn hand dat pijn deed moest ik gas geven. Om 14u werden we met een busje opgepikt aan de hostel. Hier leerde ik ook een nederlands meisje Saskia kennen zij komt uit Maastricht. Eenmaal aangekomen zag ik de motors al staan. Maar vooraleer we erop mochten rijden kregen we eerst een lederen jas en helm met vlammen op. Zo stoer. Toen mochten we een motor kiezen. We hadden ook allemaal tattoo's zoals de echte bikers alleen onze kon je gewoon afwassen. Eenmaal op ed motor kregen we eerst uitleg en leerden ze ons een paar gebaren die we moesten opvolgen. Een voor een starten ze onze motorfietsen en mochten we een paar rondjes rijden op een speciaal parcours en leerden we te remmen. Zeer belangrijk. Het ging echt heel makkelijk en het remmen lukte prima want de man van de scooteroo zei me dat ik tot nu toe de beste was geweest op mn remtechniek. Vol zelfvertrouwen ging ik in de lijn staan en wachtte we vol ongeduld op het signaal voor te vertrekken. Daar gingen we dan met zn allen achter elkaar en het was een zalig gevoel op de motor. Echt kicken. Eerst reed ik bijna vooraan en reden ze niet harder dan 50km per uur maar ergens in het midden viel mn motor stil en moest ik bijna vanachter rijden en daar was het waaaauuuuwwww. Want hier kon je echt doorrijden en tot 80km per uur gaan. Na iets meer dan een uur rijden begon het opeens te regenen. We zagen nog grote kangoeroes langs de weg en na 2 uur rijden begon het te gieten en besloten de mensen van scooteroo niet meer verder te gaan en terug te gaan naar het hoofdgebouw. Wel jammer maar wat een ervaring. Eenmaal terug kregen we gratis bier en wijn en potatowedge een soort dikke frieten met saus. Hier leerde ik Ellen kennen zij is van Belgie van limburg, eerste limburgse dat ik hier tegenkom. S'avonds heb ik nog met een paar mensen in de hostel naar de film 2012 gekeken.