Byron bay

Maandag 26 november. Nadat we onze horloges een uur vooruit hadden gezet want we zitten weer in een nieuwe staat New south wales kwamen we aan in het stadje Byron bay. Hier zou ik een week verblijven. We werden weer opgepikt door een busje van de hostel en gingen we naar holliday village. In het hostel moesten we voor alles betalen zelfs voor bestek, een bord, een beker en een soepkom. We kregen dat geld bij inlevering natuurlijk terug, maar toch... Ik ben niet lang in de hostel geblven en ben de buurt gaan verkennen. Het is een klein gezellig druk hippiestadje. Ik ben er naar het strand gegaan en zag de grote witte vuurtoren. S'avonds ben ik samen met Vanessa en James iets gaan eten en drinken. Hun heb ik ontmoet op mn zeiltocht door de whitesundays. Het was gezellig en we hebben wat bijgepraat. Daarna terug naar de hostel gedouchet en toen ik mn bed in wou kropen merkte ik dat ik geen bovenlakens had. Had dit nog niet eens gemerkt in het begin toen ik hier was. Inmiddels was het al 11 uur en was de receptie natuurlijk gesloten. Wat nu? Gelukkig zag ik iemand rondlopen wat er werkt en ik vertelde hem dat ik geen lakens had. Hij zij dat k er voor moest betalen. Natuurlijk dus ik terug naar mn kameer geld halen en in ruil kreeg ik een stal lakens. Wat een vreemde hostel.

De volgende dag heb ik me ineschreven voor de barbecue in de hostel. Daarna terug naar het strand hier heb ik wat gezwommen en op het strand gelegen. Verder ben ik de winkelstraat opgegaan en heb me 3 nieuwe tshirts gekocht. 3 oude weggegooid en vervolgens terug naar de hostel. Hier hebben we met wat mensen buitengezeten en gewacht op de barbecue. Maar het duurde zo lang rond 20 uur kregen we dan eindelijk ons eten. 1 worst, hamburger en een hele berg groenten het was de moeite voor zolang te wachten. Ik leerde er ook weer andere mensen kennen waaronder ook een nederlands meisje. Rond half 11 zijn we dan met bijna de hele hostel naar Woody's gegaan een bar.We keregen er ook 1 gratis drankje omdat we met de hostel waren gekomen. Maar wat een vreselijke oude muziek draaien ze hier toch in Australie.

Vandaag was het hier zo benauwd je kon alleen maar afkoelen in de zee. Hier zag ik ook een training van de kustwacht met een helicopter lieten ze een duiker naar beneden die dan de r-drenkeling moest redden. Was wel cool om te zien. S'liddags wou ik dan wel eens die beroemde pie eten waar iedereen het over heeft. Op verschillende plaatsen aan de oostkust heb ik ze al gezien maar nooit eerder geprobeerd. Ik bestelde er 1 met gehakt, ajuin en tomaat. Maar toen ik er in beet was mn goesting volledig over. Er kwam bruine saus uit en toen ik ernaar keek het leek juist of het al eens gegeten was. Bah, dat was dan de beroemde pie. Even later ben ik terug naar de hostel gegaan met barstende hoofdpijn en heb ik me op bed neergelegd. S'avonds was het gelukkig weer beter en ben ik dan met de hostel naar Cheeky monkey's gegaan een bar tegenover de hostel hier konden we eten voor 5 dollar en zouden we gratis bier krijgen. Maar we moesten een uur wachten op ons eten. Na het eten kregen we allemaal bier en rond 9 uur begon een dj muziek te spelen.

29 november. Vandaag ben ik naar de vuurtoren gewandeld. Het was weer zeer warm en met een grote fles water begon ik aan de wandeling. Het grootste deel van de weg ging bergop. Maar er waren zoveel prachtige uitzichten onderweg. Bij 1 moest ik zelfs eerst door het water stappen en vervolgens huoten trappen op. van hieruit zag ik wilde dolfijnen. Het was op momenten een zware wandeling met al die trappen en dan die warmte. Op 1 plaats ben ik toch even gestopt en ik moest er zeker foto's van hebben en dat was het meest oostelijke deel van het vasteland van Australie. Toen begon dan het laatse deel van de wandeling en kwam ik uit bij de prachtige witte vuurtoren. vanop de uitzichtpunten zag ik nog meer dolfijnen rondzwemmen. Je kon er ook in de vuurtoren gaan en err was een klein museum. Een vrouw die er werkte vroeg of ik ook naar boven wou gaan. Tuurlijk wilde ik dat, nog eens 72 trappen op maar het uitzicht maakte alles goed. Terug onder zag ik dat ik een gemiste oproep had. Ik was namelijk helemaal vergeten dat ik vandaag surfles had... Oh,nee dus dan maar naar het bureau waar ik deze trip geboekt had en zij hebben het kunnen omzetten naar morgen, gelukkig. Na dit terug naar het strand even zwemmen in het water. Zalig. S'avonds heb ik dan weer met wat mensen samengezeten in de hostel voor iets te drinken. Rond 22u ben ik dan naar the northern gegaan een bar. Hier zag ik de 2 Brusselse meisjes weer terug. Mona, Jullie en allison. Er was livemuziek en we hebben wat bijgepraat het werd een superavond. Rond 1 uur liep ik terug naar mijn hostel en rond 3 uur was ik terug klaarwakker. Lag toch wat te denken aan het surfen. Want de vorige keer was ik namelijk tegen de rotsen geknald... Hopelijk is deze les beter.

In de voormiddag ben ik in de hostel gebleven en heb er wat eten klaargemaakt. Iets voor 1 werd ik dan samen met een ander meisje van de hostel opgepikt om te gaan surfen. We pikten nog een paar andere mensen op en reden door naar Flat rock ongeveer een half uur rijden van het centrum af. Het was er rustig. We kregen ieder een board en eerst kregen we een opwarming. Lopen op het strand en dan verschillende stretchoefeningen. Daarna ons board op en oefenen op het zand en dan het water in. De leraren waren echt goed en ze hielden onze boards vast zodat we erop konden staan. maar surfen is zo moeilijk. Op een gegeven moment moest ik rechtstaan op mijn board en me vasthouden aan de leraar. Was supermoeilijk want mijn board wiebelde toen kwqam de golf en liet hij me los en daar stond ik dan voor enkele sec. op mijn board. Wauw, wat een gevoel. Het was een superfijne les en we kregen hier meer uitleg over de golven,... Ik voelde me na een tijdje helemaal op mn gemak om met hun te surfen en was al een heel pak minder bang. Na een paar uur was ik uitgeput en reden we terug naar Byron bay. Ik wandelde terug naar de hostel en nam een douche. Daarna naar het strand voor de zonsondergang maar er was niet zoveel te zien. Er waren wel een paar mensen muziek aan het maken. Daarna terug naar ed hostel waar ik nog een paar uur buiten heb gezeten met verschillende mensen.

Vandaag was toch wel een dag waar ik al een tijdje naar had uitgeken namelijk de uitstap naar Nimbin. Een hippiestadje dat er ook bekend om staat dat je er wiet kan kopen en special cookies! Rond 10 uur werd ik samen met een ander meisje van de hostel opgepikt door een kleurrijke bus.We stopte nog op enkele andere plaatsen en pikte nog wat andere op en dan was het tijd om te gaan. Onze chauffeur heette Jim en stopte op een kleine bosweg om ons enkele verhalen te vertellen. 1 ervan vonden we allemaal zo grappig. Enkele weken geleden was er een meisje die ook de koekjes had gekocht. Ze at er 1 maar voelde niks dus at ze maar een tweede en een derde koekje. Op een gegeven moment stopte de bus bij een winkel en stapte iedereen uit om ijsjes te eten maat het meisje wilde niet en bleef als enige in de bus zitten. Even later kwam de groep terug en wou terug de bus in maar dat kon niet. Het meisje had namelijk een manier gevonden om de bus af te sluiten en beschuldigde iedereen ervan dat ze haar wilde vermoorden. Ze wilden niemand terug in de bus laten. Daar stonden ze dan.... We reden naar Nimbin door een prachtig natuurpark nightcap. Hier stopte we even om naar een uitzichtpunt te gaan. Rond 1 uur waren we dan eindelijk aangomen in Nimbin. Jim gaf ons enkele tips waar we de beste koekjes konden kopen en waar we zeker niet moesten gaan. We stapte de bus uit en de geur van de wiet kwam ons al tegemoet. We bezochten eerst het museum, wat een raar museum. Vervolgens ben ik met 3 andere meisjes de winkelstraat afgelopen en we werden verschillende keren aangesproken door mensen die vroegen of we drugs of koekkjes wilde kopen van hun. We liepen verder en stopte bij enkele hippiewinkeltjes. We zochten de vrouw met de lange dreadlocks want zij zou de beste koekjes verkopen. Natuurlijk vonden we haar niet dus gingen we maar vragen aan de oude vrouw bij het museum. Zij vertelde dat in het staagje aan de achterkant van het museum we goede koekjes konden kopen. Dus wij daar naartoe. Het leek wel bijna op een scene uit een film want eerst kregen we de wiet te zien. Dan de koekjes. Dan moesten we betalen en de koekjes wegsteken in onze tas vooraleer we gingen. We kwamen terug op de bus en iedereen had wel de cannabiskoekjes gekocht. We reden dan terug naar de farm hier konden we zwemmen en een barbecue eten. Daarna reden we terug naar Byron en ondertussen at ik een koekje... Terug in Byron voelde ik me toch wat moe en ben ik terug naar de hostel gegaan voor wat te slapen. Ik vond eerst mijn sleutel niet dus maakte ik mijn tas leeg en legde mijn gsm en portomonnee op de reling van het zwembad. Toen naar binnen waar ik in slaap viel. Een uur later werd ik wakker en vond mijn gsm of geld niet. Wat nu ik liep naar buiten en daar zag ik alles liggen op de reling. Gelukkig had er niemand aangezeten. Dat koekje beinvloedt wel je denkvermogen. Ik ben dan maar een stukje gaan wandelen en kwam eruit bij een kleine markt. Hier vond ik een kraam met verse belgische chocomouse. S'avonds ben ik dan naar de bioscoop gegaan maar toen ik er naartoe wandelde zag ik dat er een politiecontrole stond met honden en ik had nog steeds een koekje in mn handtas. Oh,nee, gelukkig was mn hostel er niet ver van af en ben ik even terug gelopen om het koekje weg te steken. Dan naar de cinema ik liep langs de agenten en de hond begon opeens aan mij te ruiken ik lachtte eens en liep snel de cinema in. Wat een dag.

De volgende dag was er een grote zondagsmarkt met vele kraampjes en artiesten die er optraden. ik heb er zelfs een braadworst gegeten met een pittabroodje! Heel raar, maar lekker. Het was weer een super hete dag en was blij dat ik mijn petje op had. Heb een paar uur op de markt rondgelopen en toen ben ik naar het strand gegaan voor wat af te koelen. Wou er zwemmen maar was wel wat moilijker met al die grote golven. S'avonds heb ik me wat raviolli klaargemaakt. S'avonds met thuis geskypt. Maar was niet zo makkelijk want de hostel had geen wifi dus moest ik bij het busstation gaan zitten en met al die bussen daar. Uiteindelijk is het gelukt en ben ik achter het busstation gaan zitten. Daarna teruggewandeld naar de hostel. Was mn laatste dag in Byron Bay want morgen vertrek ik naar de volgende plaats Spot X waar ik op surfkamp ga. Byron bay was de moeite is een plaats waar ik wel zou kunnen wonen.