great ocean road en the grampians

Vanmorgen ben ik om half 6 opgestaan en heb ik een hele tijd met mijn rugzak op mn rug rondgewandeld vooraleer er eindelijk een taxi stopte. Ik was juist op tijd aan het arts centre waar de groovey grape bus me zou oppikken. Maar er was 1 probleem ik stond niet op de lijst. Ik had de email natuurlijk ook niet afgeprint en Simon de reisbegeleider belde naar het bureau. Ik vertelde mijn gegevens en hoelaat ze me zouden oppikken, alles klopte dus besloot Simon me mee te nemen en af te wachten op het antwoord van het bureau. Gelukkig vonden ze mijn naam en hadden ze me verkeerd geboekt. We pikte nog wat andere mensen op en in totaal waren we met 17 mensen. We reden naar onze eerste bestemming Torquay beach, het mekka voor de surfers en surfmerken. Ze liggen er allemaal in 1 domein Billabong, roxy, ripcurl, quiksilver en noem maar op. Na een tijdje hier rondgewandeld te hebben reden we door naar splitpoint vuurtoren, deze hebben ze gebruikt in een tv serie van Australie Around the twist. We maakte hier een kleine wandeling en van hieruit reden we verder naar een boog met de letters great ocean road op, we stopte er om wat foto's te nemen. Daarna reden we naar een stadje Lorne en lunchte hier, na de lunch wandelde ik met Sonja een duits meisje over het strand. We stopte nog op een plaats waar we wilde koala's konden zien. We stopte nog bij enkele uitkijkpunten en stopte voor een half uur in Apollo bay. Rachelle stoote bij het uitstappen de waterton om en ging deze bijvullen in de douche, wat een grappig zicht. Nadien stopte we nog aan het Otway regenoud voor een wandeling van ongeveer een half uur. Daarna reden we door naar het kleine stadje Princetown waar we zouden overnachten. In de plaatselijke pub aten we fish and chips en toen vertrokken we voor de zonsondergang te bekijken bij The 12 apostels. Wauw, zo prachtig, tot nu toe het mooiste wat ik in Australie gezien heb. Nadien ben ik nog met enkele andere van de groep iets gaan drinken in de bar. Plezante eerste dag van de tour op naar de tweede.

Vandaag stonden we om 7 uur op en na het ontbijt reden we naar nog meer prachtige rotsformaties. We zagen ook een grot en kregen het verhaal te horen van 2 drenkelingen. Een jongen en meisje de enige overlevende van een schipbreuk kwamen in deze grot terecht enkel en alleen met een fles brandy. Om warm te blijven dronken ze de fles leeg en de jongen ging op zoek naar hulp.Na een tijdje vond hij hulp en van vermoeidheid en omdat hij zo dronken was viel hij bewusteloos neer. De dorpelingen gingen op zoek naar het meisje en riepen haar naam. Omdat ze zo dronken was en bang dat het aboriginals zouden zijn die haar gingen vermoorden hield ze zich stil en verborgen in de grot. Uiteindelijk vonden de dorpelingen ook het meisje en waren ze in veiligheid. Toen kwam het hoogtepunt van de dag, we konden een helicopterrit doen over the 12 apostels alms we wilden. Met 4 personen wilde we dit. We kregen een veiligheidsriem aan en ze splitste ons op in 2 groepen. Ik mocht vooraan langs de pilote zitten. Ik vroeg nog aan Sonja of het ook haar eerste keer was en ze antwoordde ja, waarop de pilote zei "ik ook". We hebben gelachen. De vlucht was prachtig langs de kust en vcan hierboven zagen we ook alle rotsen op 1 lijn, dit kun je vanop de grond niet zien. De vlucht duurde jammer genoeg maar 10 minuten, maar het was de moeite waard geweest. Uren na de rit liep ik nog altijd rond met een grote glimlach. Vervolgens reden we naar the london bridge een soort stenen brug. De volgende stop was Bay of Marthyrs, hier zagen we weer verschillende grote rotsen uit het water steken. Onze laatste stop op the great ocean road was bay of islands geweest, ik heb me er nog vastgehouden aan een houten reling om maar niet weg te hoeven gaan, maar helaas. We reden een stuk verder en lunchte op een plaats waar er verschillende wilde emoes rondliepen, wat een akelige beesten toch. Ik zag er ook een wilde koala. Van hieruit reden we dan een heel stuk verder naar het natuurpark the grampians. We wandelde er naar de Mc Kenzie watervallen, deze waren echt prachtig en je zag er zelfs een regenboog in. Vervolgens reden we door naar een klein stadje genaamd Hells gap, hier overnachtte we in 3 huisjes. Samen met Rachelle en sonja wandelde ik door het dorp en zag 10tallen wilde kangoeroes. We gingen ons nog iets drinken op een terras en wandelde samen met het italiaanse koppel terug naar onze slaapplaats. We aten rond half 10 en ik ben nog wat blijven zitten om te praten. Rond 24 uur kroop ik mijn bedje in.

De laatste dag alweer van de trip. Rond 6 uur stonen we op en simon stond al in de keuken pannekoeken te bakken voor het ontbijt. Na het ontbijt pakte we alles in en reden naar het dorpje voor aan de beklimming te beginnen van mount Chataqua. Het was niet zo een moeilijke beklimming en ik liep dan ook de hele tijd voorop. Bovenaan kropen we op de rotsen en hadden we een prachtig zicht over de omgeving. We stopte nog bij een bezoekerscenrum en kregen een film te zien over een aboriginal legende over hoe zij denken dat de grampians ontstaan zijn. Toen begon het plezante gedeelte, bijna 600 km rijden naar Adelaide. We stopte verschillende keren voor een korte pauze en op 1 stopplaats zagen we witte kangoeroes die ze hier vasthouden voor hun eigen bescherming. We hielden ook een langere pauze in zo een saai dorp dat de vogels er zelfs achteruit vliegen. Na nog een uur in de bus gezeten te hebben werden we 1 voor 1 afgezet aan onze hostels. Rachelle verblijft in dezelfde hostel als ik en nadat ik met mama geskypet had zijn we samen iets gaan eten. In de hostel zag ik ook grappig genoeg Woody terug mijn eerste reisbegeleidster van de outbacktour. Het was weer een plezante 3 daagse geweest met toch als hoogtepunt de zonsondergang en de helicoptervlucht bij the 12 apostels.